Losowy cytat |
Jeśli niemiecki naród nie potrafi zwyciężyć, to powinien zginąć - Hitler
[Wiecej cytatów] |
 |
Użytkowników Online |
Gości Online: 1
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanch Uzytkowników: 776
Najnowszy Użytkownik: john9
|
 |
Logowanie |
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
 |
Newsletter |
Dla Użytkowników |
 |
Statystyki |
|
 |
Ciekawe miejsca |
|
 |
|
Przepisy ograniczające prawa ludności niearyjskiej
 | Nierówność wobec prawa ludności podzielonej według kryteriów czystości krwi i rasy usankcjonowały tzw. ustawy norymberskie. Powołane zostały do życia 15 września 1935 roku na zjeździe Reichstagu w Norymberdze. Do aktów kryjących się pod określeniem ustawy norymberskie zaliczamy trzy oddzielne ustawy: o obywatelstwie Rzeszy, o ochronie krwi niemieckiej i czci niemieckiej, o barwach i fladze Rzeszy.
Owe ustawy wprowadzały w życie liczne zakazy i nakazy dla ludności niearyjskiej. I tak na przykład Żydów nie obowiązywały przepisy o ochronie mienia i nazwiska. Dodatkowo na mocy oddzielnego dekretu zakazano im posługiwania się nazwiskami uznanymi za niemieckie, nakazując dodanie do imienia Izrael dla mężczyzn i Sara dla kobiet, jeśli nie posiadali imion typowo żydowskich.
Poza tym nowa ustawa o stanie cywilnym nakładała na urzędnika stanu cywilnego obowiązek wpisywania rasy małżonków w akcie małżeństwa. Dalsze ograniczenia praw człowieka posypały się po tzw. „Nocy kryształowej" (9/10 listopada 1938). W drodze licznie wydawanych aktów administracyjnych pozbawiono Żydów praw obywatelskich i ograniczono do minimum prawa, które uznawano za prywatne. 12 listopada 1938 roku zamknięto żydowskie przedsiębiorstwa handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze, od tej pory Żyd mógł być tylko robotnikiem.
Ze szkół i uniwersytetów usunięta została młodzież żydowska. W niedługim czasie zlikwidowano także prywatne żydowskie szkoły oraz zakazano indywidualnego nauczania dzieci żydowskich. Dodatkowo odebrano dokumenty pozwalające na prowadzenie pojazdów. Z komunikacji publicznej mogli korzystać tylko na bardzo poniżających warunkach. Zakazy wstępu dla Żydów pojawiły się także przed teatrami, kinami, wystawami. Zabroniono im hodowli zwierząt domowych. Stracili prawo do zakupu niektórych produktów żywnościowych i kosmetyków. W niektórych miastach ograniczano prawo do najmu i zakupu lokali zmuszając w ten sposób Żydów do zamieszkiwania określonych dzielnic. Takie działanie można uznać za prototyp mających się pojawić na wschodzie gett. Za takowe uważa się wydzielony obszar miasta przeznaczony i zamieszkany przez określoną odrębność narodową lub religijną. Pierwsze getto żydowskie założono w Piotrkowie Trybunalskim już w roku 1939.
Od 1943 roku Żydzi zostali ostatecznie wyjęci spod kompetencji sądów karnych. Od tego momentu karaniem ich przekazano policji, co w praktyce oznaczało, że los złapanego Żyda pozostawał w rękach oficera SS. Dodatkowo nakazano noszenie odpowiednich oznakowań (gwiazdy żydowskiej) na ubraniach. Rozpoczęło się dzieło wyniszczenia narodu żydowskiego na wielką skalę (Endlosung). Proces „rozwiązania kwestii żydowskiej" przebiegał na ziemiach niemieckich z zachowaniem pozorów normalności. Nic w tym dziwnego skoro w Niemczech 1933 roku mieszkało około 503.000 Żydów.
Dodane przez LukLog dnia stycznia 06 2010 14:31:41 8955 Czytań |
 |
|
|